Ο Παυσανίας, ο αρχαίος περιηγητής, περιέγραψε το δέος που ενέπνεαν τα Ελευσίνια Μυστήρια ως ένα εντυπωσιακό, μεγαλειώδες θέαμα που πρόσφερε βαθιά συγκίνηση, τόσο στους συμμετέχοντες, όσο και στους θεατές. Αυτό το συναίσθημα συμμερίστηκαν πολλοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες που είτε μυήθηκαν στα Μυστήρια είτε εξέφρασαν την ευλάβειά τους προς τη Δήμητρα και την Κόρη με σημαντικές δωρεές στο ιερό. Ανάμεσά τους, ο αυτοκράτορας Αδριανός διακρίθηκε για την έντονη αφοσίωση, αγάπη και θαυμασμό του για τα Μυστήρια. Κατά τις αυτοκρατορικές του επισκέψεις στην Ελλάδα, συμμετείχε ενεργά στις πομπές (το 124/125, 128/129, και 131/132 μ.Χ.), και συνεισέφερε στην αναβάθμιση της Ιεράς Οδού χρηματοδοτώντας την κατασκευή μιας επιβλητικής πέτρινης γέφυρας πάνω από τον ελευσινιακό Κηφισό, κάνοντας τη διάβαση του ποταμού ασφαλή για την πομπή.
Ίσως οι πιο απτές αποδείξεις της συμμετοχής και του ενδιαφέροντος του Αδριανού είναι οι δύο επιβλητικές μονότοξες αψίδες που κατασκευάστηκαν μέσα στην ευρύχωρη αυλή, στην είσοδο του ιερού. Η νοτιοανατολική αψίδα τοποθετήθηκε στο τέλος του δρόμου που ερχόταν από την Αθήνα. Είναι κατασκευασμένη από πεντελικό μάρμαρο, και στηρίχθηκε σε κορινθιακούς πεσσούς πλαισιωμένους από κορινθιακούς κίονες. Οι κίονες αυτοί ήταν τοποθετημένοι επάνω σε τετράγωνες βάσεις στολισμένες με τα σύμβολα της Δήμητρας και της Περσεφόνης, τις διασταυρούμενες δάδες. Το κεντρικό ανώτερο τμήμα της αψίδας ήταν τριμερές και πλαισιωνόταν από κορινθιακούς κίονες, με αέτωμα που θύμιζε ναΐσκο.
Η αψίδα αντέγραφε αυτήν που είχε κατασκευάσει ο Αδριανός στην Αθήνα για να διαχωρίσει την αρχαία πόλη του Θησέα από τη νέα ρωμαϊκή κατοικημένη περιοχή. Έτσι, και στην Ελευσίνα ο αυτοκράτορας υπενθύμιζε την ευεργεσία και τη δύναμή του στους επισκέπτες που έφταναν από την Αθήνα. Αντικατοπτρίζοντας το αθηναϊκό πρότυπο, το επιστύλιο του τόξου φέρει την αφιερωματική επιγραφή: «ΤΟΙΝ ΘΕΟΙΝ ΚΑΙ ΤΩ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙ ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΕΣ». Η επιγραφή αναφέρεται στο Πανελλήνιο, μια ένωση ελληνικών πολιτειών που ίδρυσε ο Αδριανός γύρω στο 131–132 μ.Χ. Στενά συνδεδεμένη με την αυτοκρατορική λατρεία και τα Ελευσίνια Μυστήρια, τα μέλη της ένωσης έστελναν προσφορές στην Ελευσίνα και πιθανώς αναλάμβαναν την οικονομική επίβλεψη των τελετουργιών.