Από το μνημειώδες Δίπυλο ή Θριάσιαι Πύλαι του Θεμιστόκλειου τείχους στην περιοχή του Κεραμεικού διερχόταν ο Δρόμος ή οδός Κεραμεικού, μια ευθεία οδική αρτηρία που συνέδεε το άστυ με την Ακαδημία, το Θριάσιο πεδίο και την Πελοπόννησο. Επιπλέον, αυτός ο δρόμος ένωνε την πόλη με άλλες οδικές αρτηρίες στις βορειοδυτικές περιοχές εκτός του άστεως. Το εντός των τειχών τμήμα ονομαζόταν οδός Παναθηναίων, και οδηγούσε διαμέσου της Αρχαίας Αγοράς στην Ακρόπολη. Αυτόν το δρόμο ακολουθούσε η πομπή των λατρευτών με τον ιερό πέπλο της θεάς Αθηνάς κατά τη διάρκεια των Μεγάλων Παναθηναίων.

Στο νότιο άνδηρο του δρόμου στον Έξω Κεραμεικό ιδρύθηκε πάνω σε προϋπάρχουσες ταφές ένα ιερό, κατάλοιπα του οποίου εντοπίστηκαν από την αρχαιολογική σκαπάνη τον 19ο αι. Οι πρώτοι ερευνητές το ταύτισαν με το ιερό της Εκάτης, βάσει των επιγραφών και μιας τρίπλευρης βάσης αγάλματος που θεωρήθηκε ότι ανήκει στη θεά, και το χρονολόγησαν στη ρωμαϊκή εποχή. Μέσα στο τέμενος, που ορίζεται από τοίχους, σώζεται στα βόρεια ένας μικρός κτιστός βωμός με εντοιχισμένο στην πρόσοψή του αναθηματικό ανάγλυφο σε δεύτερη χρήση και ένα μαρμάρινο κάλυμμα τράπεζας στην πίσω πλευρά του. Στον ίδιο άξονα με τον βωμό βρέθηκε η προαναφερθείσα βάση αγάλματος μέσα σε κόγχη τοίχου, και ανάμεσα σε αυτή και τον βωμό εντοπίστηκε ένας Ομφαλός, δηλαδή ένα λατρευτικό μνημείο, το οποίο αποτελούνταν από μια ανεστραμμένη μαρμάρινη λήκυθο που έκλεινε το στόμιο μιας υποκείμενης μαρμάρινης πλάκας. Το κάλυμμα μπροστά από τον βωμό, που χρονολογείται στον 2ο αι. π.Χ., φέρει αναθηματική επιγραφή κάποιου Μάρωνα προς την Αρτέμιδα Σώτειρα. Επιπλέον επιγραφές που εντοπίστηκαν με αυτή την επίκληση στη θεά, οδήγησαν τη νεότερη έρευνα στην υπόθεση ότι στο ιερό λατρευόταν η Άρτεμις Σώτειρα από τον 2ο αι. π.Χ. έως τον 2ο αι. μ.Χ.

Πριν μερικά χρόνια διενεργήθηκαν επιπλέον έρευνες στο ιερό. Όταν αφαιρέθηκε η λήκυθος και η πλάκα που αποτελούσαν τον Ομφαλό, αποκαλύφθηκε ότι από κάτω υπήρχε ένα φρεάτιο βάθους 8 μέτρων που ήταν επενδεδυμένο με πήλινους ενεπίγραφους δακτυλίους. Οι επιγραφές, που χρονολογούνται στην πρώιμη ρωμαϊκή εποχή, ήταν επικλήσεις στον θεό Απόλλωνα από τον οποίο ζητούσαν οι πιστοί να δώσει αληθινούς χρησμούς για το μέλλον. Βάσει αυτών των ευρημάτων, πολλοί ερευνητές πιστεύουν πια ότι στο ιερό λατρευόταν η Άρτεμις Σώτειρα με τον αδερφό της Απόλλωνα, και λάμβαναν χώρα τελετουργικά υδρομαντείας σχετιζόμενα με το ιερό πηγάδι. Στο τέμενος δηλαδή λειτουργούσε μαντείο, το μοναδικό μαντείο του Απόλλωνα που έχει εντοπιστεί ως τώρα στην Αθήνα.