Temple-of-Hephaistos

Στο δυτικό όριο της Αρχαίας Αγοράς, πάνω στον λόφο του Αγοραίου Κολωνού, δεσπόζει ο ναός του Ηφαίστου, ένας ολομάρμαρος, εξαιρετικής τέχνης δωρικός ναός. Το Ηφαιστείο, όπως αλλιώς ονομάζεται, είναι ο καλύτερα διατηρημένος αρχαίος ναός της μητροπολιτικής Ελλάδας. Ο ναός παλαιότερα ήταν γνωστός με το όνομα Θησείο, καθώς θεωρήθηκε ότι ήταν αφιερωμένος στον Θησέα. Το όνομα αυτό πήρε και η ευρύτερη περιοχή τη νεότερη περίοδο.

Ο ναός χρονολογείται στα μέσα του 5ου αι. π.Χ. και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα της εποχής του Περικλή. Είναι δίστυλος εν παραστάσι, έχει δηλαδή δύο κίονες ανάμεσα στις παραστάδες των στενών πλευρών, διαθέτει πρόναο, σηκό (κυρίως ναό) και οπισθόδομο, και εξωτερικά περιβάλλεται από δωρική κιονοστοιχία (6 επί 13 κίονες). Είναι κατασκευασμένος από πεντελικό μάρμαρο ενώ για τμήματα της ανωδομής και του γλυπτού διακόσμου είχε χρησιμοποιηθεί μάρμαρο Πάρου. Στο εσωτερικό του σηκού υπήρχε δίτονη κιονοστοιχία σε σχήμα Π και οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με κονίαμα, προφανώς για να δεχτούν ζωγραφικά έργα. Εκεί υπήρχε το βάθρο στο οποίο στέκονταν τα αγάλματα των λατρευόμενων θεών, του Ηφαίστου και της Αθηνάς.

Ο γλυπτός διάκοσμος εξωτερικά δεν είναι συνεχόμενος, αλλά δίνεται έμφαση στην ανατολική πλευρά του μνημείου, που ήταν άμεσα ορατή από το πλήθος που βρισκόταν στην πλατεία της Αρχαίας Αγοράς: στις δέκα ανάγλυφες ανατολικές μετόπες παριστάνονται σκηνές από τους άθλους του Ηρακλή ενώ στις μακρές πλευρές μόνο οι τέσσερις ανατολικές είναι διακοσμημένες με επεισόδια από τους άθλους του Θησέα. Αντίθετα, στο δυτικό τμήμα του ναού οι μετόπες είναι ακόσμητες. Η ζωφόρος που διατρέχει τον πρόναο εικονίζει έξι ολύμπιους θεούς να παρακολουθούν μυθικούς αγώνες, πιθανόν το νικηφόρο αγώνα του Θησέα εναντίων των Παλλαντιδών. Η ζωφόρος του οπισθόδομου, μόνο στο πλάτος του σηκού, εικονίζει την Κενταυρομαχία. Παρότι από τα αετώματα σώζονται μόνο λείψανα, η μελέτη τους έχει δείξει ότι στο ανατολικό θα παριστανόταν είτε η «Αποθέωση του Ηρακλή» στον Όλυμπο είτε η γέννηση της Αθηνάς από τον πατέρα της Δία, ενώ στο δυτικό αέτωμα αποκαθίσταται η Κενταυρομαχία.

Ο ναός του Ηφαίστου αναφέρεται από τον Παυσανία, γεγονός που βοήθησε στην ταύτισή του. Ο περιηγητής κάνει ιδιαίτερη μνεία στα χάλκινα λατρευτικά αγάλματα του Ηφαίστου και της αδερφής του Αθηνάς που στεγάζονταν στον ναό, έργα του γλύπτη Αλκαμένη. Τα γλυπτά κατασκευάστηκαν σε χρόνια υστερότερα της ίδρυσης του ναού, πιθανόν στο διάστημα της Ειρήνης του Νικία (421-415 π.Χ.), όταν σταμάτησαν οι εχθροπραξίες του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ο Ήφαιστος, θεός της μεταλλουργίας, και η Αθηνά Εργάνη, προστάτιδα των τεχνών και των τεχνιτών, τιμήθηκαν από κοινού στον χώρο της Αρχαίας Αγοράς όπου είχαν εγκαταστήσει τα εργαστήρια τους πολλοί τεχνίτες και άλλοι δημιουργοί.

Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, τον 3ο αι. π.Χ., στον χώρο γύρω από το ιερό διαμορφώθηκε ένα κήπος. Κατά τις ανασκαφικές έρευνες αποκαλύφθηκαν λάκκοι, κάποιοι από τους οποίους διατηρούσαν ακόμα μεγάλες πήλινες γλάστρες οι οποίες θα είχαν φυτευτεί για τον εξωραϊσμό του περιβάλλοντος χώρου. Κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ο ναός δεν υπέστη καταστροφές ούτε από την επιδρομή των Ερούλων το 267 μ.Χ. ούτε από τους Γότθους τον 4ο αι. μ.Χ. Αργότερα, κατά τον 7ο αι. μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο, χρήση που είχε σαν αποτέλεσμα αφενός τη διατήρηση του κτηρίου και αφετέρου την καταστροφή του γλυπτού του διακόσμου από του χριστιανούς. Λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους το 1830, ο ναός του Ηφαίστου μετατράπηκε σε μουσείο για τη φύλαξη αρχαιοτήτων, ενώ τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα άρχισε η συστηματική μελέτη του με τη διενέργεια ανασκαφών από την Αμερικανική Σχολή.